La indignación de una veintena de vecinos de Gondomar por la moción de censura que sentó al PP en el gobierno local de la villa eclipsó el debate del pleno de la Diputación de Pontevedra, en el que la fusión de las cajas gallegas ocupó la mayor parte. Durante más de una hora se registraron interrupciones de los vecinos al grito de “¡corruptos!, ¡que se fusionen los chorizos! y ¡falar das cousas que interesan a xente: o paro e a corrupción!”.
La protesta tuvo espectadores de excepción: un grupo de alumnos del CEIP Julia Becerra Malvar de Ribadumia y del IES Ricardo Mella de Vigo.
Si la polémica por el futuro financiero gallego, no por esperada, fue tensa y tediosa, la condena a través de una declaración institucional por las “manifestacións pexorativas” de la diputada de UPyD Rosa Díez, obtuvo la unanimidad de los diputados de los tres partidos con representación en la corporación provincial: PP, PSOE y BNG.
El largo debate sobre el futuro de las cajas gallegas arrancó con una moción del BNG para pedir la adhesión de la Diputación al manifiesto “Galiza ten dereito”, en defensa de una ley de cajas que abra la puerta a una posible fusión entre las dos entidades gallegas: Caixanova y Caixa Galicia.
En el escenario provincial, una vez más, BNG y PP escenificaron su postura común en este tema y el PSOE mantuvo una abierta discrepancia. En lo que sí llegaron a un acuerdo fue en la designación de los cuatro representantes que enviará la Diputación de Pontevedra a la próxima asamblea general de Caixanova.
La corporación provincial aprobó un reparto de esta representación en los siguientes términos: dos nombramientos a cargo del PP, uno del PSOE y uno del BNG y ello aunque la coalición nacionalista no alcanza el coeficiente para sentar a un portavoz, pero los populares le cedieron el puesto.
Pleno na deputación
O vindeiro venres 26 de febreiro ás 11 horas hai pleno na Deputación de Pontevedra, veciñ@s de Mos, Silleda, Porriño e Gondomar imos acudir a ese pleno en protesta pola privatización de servizos públicos, e que con cartos públicos se paga a tránsfugas para resolver a súa vida e fomentar mocións de censura que repercuten na calidade de vida dos cidadáns. O venres quedamos ás 9:30 horas na Alameda de Gondomar para ir a Pontevedra, animarvos e animar aos vos@s amig@s.
ESPECIAL ENTROIDO: Chourizos Urgal, os mellores do val!
“CHOURIZOS URGAL, OS MELLORES DO VAL”
Miñas donas, meus señores,
Temos un entroido sen fin,
Comezou o sete de xullo,
O día de San Fermín.
Entraron pola calada,
Con noturnidade e aleivosía,
Doce gichos moi amigos,
Dando pinchos de alegría.
O mellor de cada casa!!
E cunha chave roubada
Asaltaron o Auditorio
entrando de madrugada.
Ían todos moi cafixos,
Cunha rosa na lapela,
elas de tiros largos
eles, gravatas de seda.
A seda era italiana,
E os traxes de sete estralos,
Agasallo do Capo Louzán
Que lle roncaba o carallo.
Ese día foi a hostia,
Non quedou niguén na casa,
Os matons de discoteca
Tamén viñeron ao acto,
A ver o pobre Arauxo
Perder o bastón de mando.
E falando de espectáculos,
Por non dicir pornografía,
Non hai máis que ir os plenos
E mirar a esa pandilla.
O PP non di nin chio,
E Manolito nin fai pis,
Só fala o tenente alcalde,
o aristócrata, a Flor de Lis.
Dá ghusto oilo falar
Con ese verbo florido,
Todo cheo de razón,
Cando fala en Televigo.
Dicir, non di ghran cousa,
E sempre queda fatal,
Parece un presidentiño
cun discurso de Nadal.
Dentro da casa Grande
Pasan cousas de alucine,
Mandan uns, e outros miran,
Coma nas pelis de cine.
Sería “El Hotel de los líos”
Se non fose que dá noxo,
Seica están a outra cousa,
Van poñer un farol roxo.
Entre a rubia explosiva
E a morena de bote,
Anda o Ghoberno alterado
Por culpa de tanto escote.
O falar non ten cancelas
Que para iso é o entroido,
E falaremos de todos
Teñan cornos ou tricornios,
Porque nos sae do cono.
Tamén cambiaron os mobles
E agora son de deseño,
Despachos pra todo dios,
E cada un no seu cortello.
Carlos Silva no faiado
A Flor de Lis en Urbanismo,
O persoal arriconado,
E Cabaleiro no Rexistro.
nas oficinas do Concello,
Terá que ser de un en un,
Coma se fose un pendello.
Isto é polo ben noso,
Non sexades mal pensados,
Igual que o das exclusivas,
Quen llas dera a un parado!!.
Cincuenta mil euros por barba,
Aínda que sexan en bruto,
Hai que sumarlle as pensións,
Así andan tan chulos.
Manolito o de Move,
seica non cobra nada,
o del é droghar o Río
para pescar a esgalla.
A legalidade do concello,
Está nas mans dun mangante,
Cada informe dous mil euros,
E a tirar para adiante.
O fulano en cuestión,
torea que nin pintado,
Veu fuxindo de Vigo,
E aquí está amarrado.
O devandito individuo
Socio dun tal Canabal,
Ventou a mandanga urbanística,
Prepárate Gondomar!!!
Pero hai quen busca tallada,
E quere unha empresa amiga,
Que teña a boca pechada
Que pinte os urbanizables
Para encher ben a barriga.
O gorentoso pastel
Creoulles un problemón,
Por iso botaron ao Bloque
Da mesa de contratación.
O alcalde, pobriño,
Está obrigado no cargo.
El nunca sabe de nada
E bota de menos os tempos
De cando estaba na Caixa.
Claro que ben pensado
E aínda que non teña oficio,
O hotelito de Borreiros
Ben lle vale o sacrificio,
Que deixe as mexericadas
Que xa Louzán o arranxou,
Colocándolle os seus filliños
Cun chupe na Deputación.
E falando de cousas serias,
Das que nos alegran a vida,
Non me negarán vostedes,
Que hai xente moi divertida.
Foi no pasado outono,
Nas ribeiras do Miñor
Que case morre dun susto
Polo que alí pasou.
Foi o cambio climático
Quen probocou ese cristo,
Unha anaconda no parque!!
Que case traga ao Penisco.
Este noso Gondomar
xa parece un continente,
hai uns meses pra esquiar
e noutros está moi quente.
Isto é algo normal
que xa a ninguén asombra,
temos clima tropical
onde habita a anaconda.
E porque son uns mangantes,
Senón serían “la cobra”,
Mira que teñen cara!!
Joder, que tropa.
Por exemplo o inefable
Noutrora socialisto de pro,
Falamos de Cabaleiro,
Agora que se trasfugou.
Pasou de odiar a GESECO
Por ser unha mala empresa,
A quererlle con loucura,
Miraide que gran sorpresa.
Tiña unha chalana de luxo,
No club de iates, en Baiona,
Mira ti que manda truco!!
E como quixo presumir
De barco con poderío,
Mandoulle a GESECO ir
A recollelo en sixilo.
Pero alí estaba o da Voz,
Que putada tan inmensa!!
Ao día seguinte saiu
Con foto e todo na prensa.
A Teresita la del vivero,
Hay que hablarle en castellano,
Que para una chica florero
El ghallegho es chabacano.
Esa chica tan fisna
E de modais tan refinados,
Dá uns cursos de cociña
Nos que enseña a comer nabos.
As pintadas de Gondomar,
Son borradas con premura,
Non lles importa gastar,
Unha fortuna en pintura.
O galo do galiñeiro,
O galo máis elegante,
É un ghicho de Peitieiros,
Con fama de gran pinante.
O concelleiro Silva,
De natural elegancia,
Andache moi tranquilo,
Pola cousa da mangancia.
Un tipo con tanta clase
E forrado de diñeiro,
Sabe que a xente VIP
Vive moi ben no caldeiro.
Que parecía parviño?
Nada máis chegar ao cargo
Asfaltou o seu camiño.
Que por algo é o de obras
E tamén ten un despacho,
Custar, custoulle chegar,
Agora é coma un carracho
E para rematar esta copla
Un cantar popular,
Deses que nunca fallan
E dan moito que pensar.
Para peixe gordo Vigo,
Para choco Redondela,
Para camarón Moaña
E pra caciques A Paradela.
Subscrever:
Mensagens (Atom)
Mensagens
